عزت؛ گاهی در جنگیدن گاهی در رها کردن گاهی در سپردن ابراهیم درون به شعله های نمرود ِ تشویش ، ترس و . و من دیشب سراسر روحم را به زبانه های آتش نمرود امتحان کردم حقیقتی تلخ و سوزان. اما ابراهیم شدن اگرچه از من دور و دیرست ولی اویی که گلستان میتواند ، میکند و من لبخند میزنم به تمام زخمهای روحم آهی میکشم و به خدای لاشریکم پناه میبرم به حق همین آب که جز او هیچ پناهی برایم نبود و نیست . . . یادداشت ۲۳خرداد ۱۴۰۲ _دریاچه آویدر گاهی منبع
درباره این سایت